Ben ömür boyu Teksaslıyım. Ciddi ve bariz kusurlarına rağmen halimi seviyorum. Başkentteki süslü çocukları geçtiğinizde (çoğu oraya dikkatlice gerrymandered oylama haritalarıyla geldi, ancak bu başka bir günün makalesi), Teksas çoğunlukla harika insanlarla dolu, sizi hemen mesquite barbekülerine davet ediyor veya yardım ediyor ani bir sel sırasında arabanızı blokların üzerine taşırsınız.
Ben de bir Hristiyanım, ancak Hristiyan akranlarımdan sık sık derinden hayal kırıklığına uğruyorum. Bazen onlar hakkında o kadar korkunç şeyler düşünüyorum ki, Hıristiyan yazar Anne Lamott’un bir alıntısıyla, “Onları yüksek sesle bile söyleyemem çünkü İsa’nın kedi tabağından cin içmesini isterler.” Bununla birlikte, iki papaz da dahil olmak üzere birçok din adamı tanıyorum ve aşırı muhafazakar memleketimdeki rahatsız edici bir olay dışında, onlarla ilgili deneyimimin çoğunlukla olumlu olduğu için şanslıyım.
Son olarak, ben de eski bir devlet okulu öğretmeniyim ve kariyerimi Houston’da iki farklı bölgede geçirdim. Okullarımızdaki sorunları yakından gördüm, başkentteki hemen hemen herkesin değerli Lucchese’lerine ayak basmaya cesaret edemeyeceği kadar yakın.
Ve Teksas’ın yakın zamanda papazların okul danışmanı olarak hizmet etmesine izin veren bir yasa tasarısını geçirmesinin neden bu kadar korkunç bir fikir olduğu hakkında yazmak zorunda olduğuma inanamıyorum.
Ama buna inanamasam bile, en azından Teksas’ta okullara “daha fazla Tanrı” koymak için alınan bir karara ilişkin aşağıdaki eleştiriyi yapacak kadar nitelikliyim.
1. Çocuklara danışmanlık hizmeti verecek niteliklere sahip değillerdir.
Teksas’taki okul danışmanlarının, akredite bir kurumdan Danışmanlık Yüksek Lisans programını tamamlamaları, Teksas Eyaleti Eğitim Kurulu’ndan bir okul psikolojik danışmanı sertifika sınavını geçmeleri ve en az iki yıllık öğretmenlik deneyimine sahip olmaları gerekir. American School Counselor Association’a göre, eğitimleri ve konumları onları “öğrencilere talimat, değerlendirme ve tavsiye ve kısa vadeli danışmanlık ve öğrencilere ve ailelerine sevk hizmetleri” sağlamaya uygun hale getiriyor. Çocuklarda depresyon, intihar, istismar ve ihmalin uyarı işaretlerini bilirler. Danışmanlar ayrıca yeme bozuklukları, zorbalık, madde bağımlılığı ve diğer bir dizi karmaşık sorunun yanı sıra bunlara nasıl yanıt verileceği konusunda da eğitilirler.
Din görevlileri, alternatif olarak, “manevi bakım” sağlamaya yetkilidir.
2. Okul danışmanlığının diğer yönleri için önemli eğitimden yoksundurlar.
Öğretimde edinilen deneyimsel bilgi ve danışmanlık programlarındaki eğitim arasında, Teksas’taki okul danışmanları, çocukların okulla ilgili olarak karşılaştıkları sorunları ele almak için benzersiz bir şekilde niteliklidir. Devamsızlık için müdahaleler için en iyi uygulamaları bilirler. Öğrencilerin sınıfta sorunları olduğunda, okul danışmanları okulun nasıl çalıştığını bilir – “12 yıl sınıflarda oturdum” düzeyinde değil, “Bunu bizzat ben yönettim” düzeyinde. FERPA ve IDEA’nın içini ve dışını, ayrıca NACAC, DAP, PIA, PEIMS ve karmaşık sistemleri ve ilkeleri temsil eden yaklaşık yüz başka kısaltmayı bilirler.
Ancak en önemlisi, lise danışmanlarının öğrencilere ve ailelerine rehberlik sağlayabilmeleri için kariyer ve üniversite yolları için sıkı bir eğitimden geçmeleri gerekir. Gelişmiş Yerleştirme, Uluslararası Bakalorya, Çift Kayıt veya Çift Kredili kurslar önerip önermeyeceklerini bilirler (ve o öğrencinin özel üniversite hedeflerine ve önceki akademik geçmişine göre en iyi seçim hangisi olacaktır). Üniversite temsilcileriyle nasıl ilişki kuracaklarını, bir lise profilini nasıl oluşturacaklarını ve en iyi tavsiye mektubunu nasıl yazacaklarını biliyorlar.
Papazlar bu eğitim veya bilgiye sahip değildir. Evet, tartışmasız bazı düşük riskli parçalar bir işte öğrenilebilecek şeylerdir, ancak daha yüksek riskli unsurlar çocukları potansiyel olarak yaşamı değiştiren sonuçlara sahip hatalara karşı savunmasız bırakır. FERPA söz konusu olduğunda papazların “bunu gittikleri gibi çözmelerine” izin veremeyiz.
3. Kuruluş Maddesinin (kilise ve devletin ayrılması) ihlalidir.
Birinci Değişikliğin Kuruluş Maddesinin yalnızca hükümetin bir din oluşturmasını yasaklamakla kalmayıp, aynı zamanda hükümetin belirli dinleri (ve dini din olmayana tercih etmesini) tercih etmesini de yasakladığını hatırlayabilirsiniz. Sonuç olarak, okulların ve görevlilerinin görevlerini yerine getirirken din konusunda tarafsız olmaları gerekmektedir.
Texas bununla kendi ayağına sıktı. İnanca dayalı çalışanların danışman olarak hizmet vermesine izin vermek için danışmanlık sertifikası standartlarını düşürmek, dini din dışı olana tercih etmenin korkunç bir örneğidir.
Ne zaman dindar sağ, “Okullarda Tanrı’ya ihtiyacımız var” konuşma noktasını ne zaman ateşlese, onların mantığına her zaman şaşırıyorum. Hiç kimse öğrencilerin okullarda dua edemeyeceğini (bu aynı zamanda İlk Değişikliğin ihlali olur) veya koridorlarda bir aşağı bir yukarı gidip Tanrı’yı caydırıcı spreyler püskürtemeyeceğini söylemiyor*. Tanrı’nın her şeye gücü yettiğine inanıyorsanız, Tanrı okullarda zaten yok mu? Tanrı hep okullarda olmadı mı?
Neyse ki, inananlar için, çocuklarımıza danışmanlık hizmeti veren tamamen vasıfsız insanlar varken, Tanrı okullarda olmaya devam edecek sanırım.
*aka Axe Vücut Spreyi
Bölgeniz danışman olarak bir papaz mı tutuyor? Milli Eğitim Bakanlığı Sivil Haklar Ofisine şikayette bulunun.
Bunun gibi daha fazla makalenin yanı sıra öğretmenler için ipuçları, püf noktaları ve fikirler için ücretsiz bültenlerimize kaydolun.
